یـا شـهـیـد
گروه اخبار
۰۱ اردیبهشت ۱۳۹۶
1388

ویژه برنامه شهید ابراهیم هادی برگزار گردید

ویژه برنامه جشن آسمانی سالروز تولد شهید جاویدالاثر ابراهیم هادی در گلزار شهدای تهران برگزار گردید. به گزارش یاشهید ، عصر پنج شنبه 31 فروردین ماه و در سالروز تولد شهید جاویدالاثر ابراهیم هادی مراسمی باحضور جمع کثیری از خانواده های معظم شهدا و ایثارگران و نیز یادگاران هشت سال دفاع مقدس با سخنرانی خواهر […]

ویژه برنامه جشن آسمانی سالروز تولد شهید جاویدالاثر ابراهیم هادی در گلزار شهدای تهران برگزار گردید.

به گزارش یاشهید ، عصر پنج شنبه 31 فروردین ماه و در سالروز تولد شهید جاویدالاثر ابراهیم هادی مراسمی باحضور جمع کثیری از خانواده های معظم شهدا و ایثارگران و نیز یادگاران هشت سال دفاع مقدس با سخنرانی خواهر شهید ابراهیم هادی و نیز با اجرای تواشیحی گروه محراب بر سر مزار یادبودش در قطعه 26 گلزار شهدای تهران برگزار گردید.

این گزارش حاکیست : خانواده های معظم شهدا و ایثارگران با حضور بر سر مزار یادبودش در قطعه 26 گلزار شهدای تهران با نثار گل و قرائت فاتحه یاد و خاطره این پهلوان شهید را گرامی داشتند.

پهلوان بسیجی ابراهیم هادی از بنیانگذاران گروه چریکی شهید اندرزگو در جبهه گیلانغرب و ستاره ورزش کشتی کشورمان است؛ او در اول اردیبهشت سال ۱۳۳۶ در محله شهید سعیدی حوالی میدان خراسان به دنیا آمد؛ ابراهیم چهارمین فرزند خانواده بود؛ او در نوجوانی طعم تلخ یتیمی را چشید، از آنجا بود که همچون مردان بزرگ زندگی را پیش برد.

ابراهیم دوران دبستان را به مدرسه طالقانی رفت و دبیرستان را نیز در مدارس ابوریحان و کریم‌خان گذراند. او در سال ۵۵ توانست به دریافت دیپلم ادبی نائل شود. از همان سال‌های پایانی دبیرستان، مطالعات غیر درسی را نیز شروع کرد؛ حضور در هیئت جوانان وحدت اسلامی و همراهی و شاگردی استادی نظیر مرحوم علامه «محمدتقی جعفری» بسیار در رشد شخصیتی ابراهیم مؤثر بود.
این شهید مفقود، در دوران پیروزی انقلاب شجاعت‌های بسیاری از خود نشان داد؛ همزمان با تحصیل علم به کار در بازار تهران مشغول بود و پس از انقلاب در سازمان تربیت بدنی و بعد از آن به آموزش پرورش منتقل شد.
یکی از کارهای ابراهیم انتقال مجروحان و شهدا از منطقه به عقب جبهه بود. گاهی اوقات پیکرهای مطهر شهدا در ارتفاعات بازی‌دراز بر شانه‌های ابراهیم می‌نشست تا به دست خانواده‌هایشان برسد.

سرانجام در ۲۲ بهمن سال ۶۱ بعد از فرستادن بچه های باقی مانده به عقب، تنهای تنها با خدا همراه شد. دیگر کسی او راندید.

او همیشه از خدا می خواست گمنام بماند. چرا که گمنامی صفت یاران خداست. خدا هم دعایش را مستجاب کرد. ابراهیم سالهاست که گمنام وغریب در فکه مانده تا خورشیدی باشد برای راهیان نور.

نظرات

لطفا دیدگاه خودتون رو بیان کنید: