به گزارش یا شهید ،حماسه، ماندگاریش بسته به نیتی است که از سر اخلاص در راه هدف ؛ صحنه ای بی بدیل می سازد و رویدادی شگرف رقم می زند.رویدادی که بقایش را وامدار بذل جان و مالی عاشقانه است.ذبح نفسی به پای معبود ، که شکوه حماسه را حیاتی ابدی می بخشد و واقعه ای را ماندگار می سازد.در این میان جانهایی که در حیات زمینی شان، روزگار خویش را فدای یاری دین خدا نموده و از هستی خویش گذشته اند ؛ حماسه سازان ابدی ثبت شده بر جریده عالمند …
…………………
………
هر اندازه که به لحاظ ظاهری ،تاریخ و رقم وقوع یک حماسه ، از مبدا خویش فاصله می گیرد وروزها و ماهها و سالهای بیشتری را درچرتکه محاسبه زمانی اش ، در برمی گیرد ؛ جوشش واقع انگاری در پس حادثه افزونتر می گرددو دایره تاثیر گذاریش بر محیط پیرامون خویش نیز افزایش می یابد و این همان تفاوتی است که ؛جان دادن در راه خدا را از دیگر جان سپردنها متمایز می سازد و تا ابد مانایش می دارد. چون نامیرایی قیام ابا اعبدالله که ؛هر اندازه زمان از مبدا آفرینشش فاصله می گیرد، گرما و جوشش عشق به آفریننده حماسه هم افزونتر می گردد و حرارتش تا ابد بر دلهای عاشقان کویش شعله ورتر می شود و گرمایش را به اقصا نقاط جهان منتقل می سازد…
…
….
گاه لازم می شود ، آدمی از حیث تطهیر جان و یا شاید دل سپردن به عهد و پیمانی که در آن آرمانها بارور می شوند و شکوفا ؛ دیدار تازه کند با حماسه داران جاویدی که زنده تر از زندگان هر دهرند و چون خورشید فروزان آسمان ظهرگاهی تابستان ، گرما می بخشند و نورمی پراکنند. در پس پرده غفلت ، راهی به دنیای زندگان جاوید نیست.باید از پس پرده برون شد و راه گشود برای ادراکی که نیاز مبرمش ، الگویی به درخشانی ستارگان آسمان است.امید به دستگیری ، روح باران خورده آدمی را به وادی گمنامان نامدار آسمانها می کشاند و چون تشنه ای به آب رسیده ، سیراب می کند آنانی را که در کویرسوزان جانهایشان، سراب می بینند و به نبالش به هر سو کشیده می شوند…
……..
….
روزهایی است که در اعماق وجود خود ،به دنبال تصویری هستیم که ؛ چون نردبانی از آن درآویزیم و با هر گام نهادنی بر پلکان معرفتش ، خویشتن را بیشتر بشناسیم و در انتهای صعود ، در اقیانوس خداشناسی اش غرق شویم .التجا به کلام به خدا رسیدگان ، در آمیختن با تصاویر در قاب نشسته شان ، جان را در حریم خلوت انس شستشو می دهد و پاک و طاهرش می گرداند.این پلکان ،روح را با الوهیت خدا عجین می سازد و با او پیوندی دوباره می دهد …
……..
….
در این میان ،ماندگاران عرصه ایثار و سخاوت، نقوش پاکشان آنچنان انسان را بر امواج نور سوار و تا اوج کهکشانهای گمنامی و فنا فیاالله سوق میدهد که لذت حلاوت با معبود بودن ،کام دل شیرین می سازد و تا مدتها درعمق جان رسوخ می کند.آرامشی که از پس دیدار امام زادگان نور ،روح را تسخیر می کند و بذر امید در شوره زار نیستی و عدم دلها می کارد ، کم کم جوانه می زند و تمام وجود ادمی را تسخیر می کند ….
….
…
تصاویر مردان مرد که ؛ زنجیر دلبستگی ها را از پای خویش برکندند، دوست داشتنی های دنیا از دل برون کردند ، اینک در میان قابهایی با الوان مختلف پیا می به روشنی آفتاب دارند.آقتابی که از پس ابرها برون آمده و گرمی و نور می پراکند.جسمهای خاکی حماسه آفرینان ، رخ در نقاب کشیده و اینک نوبت حماسه سازی قابهای ماندگار است. قابهایی که با چشمانی خیره به روبرو ،هزاران پیام ناگفته و نانوشته درمرمکان خویش پنهان داشته که؛ گویاتر از هر حرف و سخنی می نمایاند.حرف و سخنی که شنیدنش با گوش جان و دیدنش با چشم دل، تعالی روح و انقلا بی درونی در پی دارد . این همان پیام حماسه قابهای ماندگار است که هم اینک جاری است در بستر زمان.زمانی که روزی از آن جسمهای خاکیشان بود و اینک از آن تصاویر قاب شده شان است.ببینیم و بشنویم این پیامهای ماندگار را، که روشنتر و آشکاذتر از هر زمان دیگری است…
……..
لطفا دیدگاه خودتون رو بیان کنید: